معصومه در همایش موسوم به مهار نابودی جنگل های زاگرس چنین ناله کرد:
امیدواریم برای احیای جنگل‌های بلوط دیر نشده باشد!
این پیر فرتوت و فرزانه ادامه داد:
اگر زوال و نابودی اکوسیستم های طبیعی از نقطه ای فراتر رود، امکان احیاء و تجدیدپذیری این اکوسیستم ها وجود نخواهد داشت.
این دایا پیر(پیرزن لری!) ضمن ناامیدی از مهار این نابودی ادامه داد:
باید دو مسأله خشکیدگی و زادآوری جنگل های زاگرس به صورت جداگانه مورد
بررسی قرار گیرد و بر اساس تشخیص درست مسأله، راه حل ها ارائه و اجرایی شود
در پایان جلسه همراهان این عروس جوان به این نتیجه شدیدا منطقی رسیدند:
باید حضور بیش از حد دام در این عرصه را که منجر به عدم زایش جنگل ها شده است را حذف کنیم.
اما بلوطها و درختان زاگرس پس از شنیدن جزییات این جلسه ده فوریتی چنین ضمن تشکر از بانوی محیط زیست زدا چنین خطاب وی گفتند:
خانم گل آی خانم گل برام سخته تحمل
قدمهات روی چشمام بیا به اینور پل!
No comments:
Post a Comment